آخرین بار که من از تهِ دل، خندیدم

علتش پول نبود...

انعکاسِ جُوک هر روز نبود...

علتش، چهره‌یِ ژولیده‌یِ یک دلقک، یا زمین خوردن یک کُور، نبود...

من بهِ «من» خندیدم!

که چو یک دلقکِ گیج

نقش یک خنده به صورت دارم،

و دلم میگرید...!